Jînda niha 13 mehî ye. Ne tenê di warê fizîkî de, di warê hizirî de jî gelek baş bi pêş ketiye. Dema ku bi tiştan dilîze, êdî dikare di navbera tiştan û fonksiyonên wan de girêdanekê peyda bike. Bo nimûne: Dema ku şeh dike destê xwe şeh radike û bi porê xwe dide. Ango dizane ku mirov bi şeh porê xwe şeh dike. Dema ku telefona destan digire, dibe ber guhê xwe û bi wan peyvên xwe yên ku mirov pir jê fêm nake dipeyive. Dema ku qelemê dike destê xwe, ku kaxezek li nêzî wê hebe, qelemê dide ser kaxez û dilivîne. Hewl dide ku morikan têke stuyê xwe. Û gelek tiştên din dike. Min ev tevger hefteya borî li ba wê destnîşan kirin.
Asîmîlasyon an jî pişaftina 85 salan birîneke kûr di derûnî û nasnameya kurdî de vekiriye. Rehên vê birîna reş heta gundan belav bûne. Vê birîna mêrat baweriya kurdan ya bi ziman û kurdbûna wan şikandiye. Ez behsa takekesan ya jî di nav bi dehan milyonan kurdan de grûbeka elît nakim, ez behsa bi milyonan kurdan dikim. Ji aliyekî ve dewlet çerxa asîmîlasyonê ya hovane bi hemû hêz û dezgehên xwe dizivirîne ji aliyê din ve kurd bi xwe bi rêya bikaranîna tirkî palpiştiya vê çerxê dikin û dibin hevşirîkên kuştina pêşeroja xwe ya kurdî.
