Pîs firoke (Dumma flygplan)!

Em do êvarê Li Amedê, li Dîcle Kent li parka ”Ekîn”ê bûn. Parka Ekînê 300m li dûra mala me ye. Hewa gelek xweş bû. Me xwar û vexwar. Bayê çiyayê Qerejdaxê yê hûnik kêfxweşîya me dubara dikir. Wek her demê Jînda di navenda sohbet û baldariya me de bû. Wê carinan bi tempoya çapikên me li ser xalî û mînderên li ser çîm dîlan dikir, carinan xwe li ser balîvan lox dikir û carinan jî bala xwe dida lîstokên di dest zarokên din û dixwest ku em ji wê re bikirin. Di van rojan de, motorsîklet tiştê ku herî pir bala wê dikşîne ye. Di vê hewaya xweş de di êvareka Amedê ya weha hûnik de Li hêlekanê siwarbûn dilşadîyeke bê hempa dida Jîndayê.

Kêfa me li Amedê di cih de ye! /Vi njuter i Amed/Diyarbakir

Li Amedê tama çaya piştnîvro û cîgkofte cihê ye./Smaken av eftermiddagste är mycket speciell i Amed.

Sabîha, Şîlan, Diljen, Jînda û ez em li Amedê ne. Em her roj kêmasîyeka malê temam dikin. Kêmasî naqedin. Me îro jî ji bo mitbaxê maseyek kirrî.
Li Amedê şîn û şadî bi hev re di govendê de ne. Bêhnê şer tê lê morala xelkê û rêxistinên kurd bilind e. Her kes dixwaze rojek berê aştiyeke bi rûmet pêk were, lê peyva teslîmiyetê şopa xwe wenda kiriye.